woensdag 16 juli 2014

Mijn haar is jarig!

Deze maand heb of had ik een feestje.

Dat klinkt echt vaag he, wetende dat mijn verjaardag in februari is. 

Dus nee het kan niet mijn verjaardag zijn. 

Of toch wel?

Een deel van mij is jarig.

Dat klinkt nog vager!

Vorig jaar stond ik in Suhail op de Albert Cuyp voor de keuze een pak relax te kopen, omdat mijn uitgroei bijgewerkt moest worden.

En natuurlijk wist ik dat ik gewoon verslaafd was aan die creamy crack, zoals Chris Rock dat mooi verwoord in 'Good Hair'. Dat wist ik, maar dat wilde nog niet zeggen dat ik zo uit het niets kon stoppen, kon ik het niet afbouwen? En ik liep er al twee jaar mee rond om te stoppen. Maarrrr dan, wat moest ik dan doen? Straks is mijn haar hard, groeit het niet en een 'twa' (
Teeny Weeny Afro) staat mij vast niet met mijn grote ronde gezicht! Pfff

Eenmaal in de winkel liep ik naar de kassa om te vragen naar Olive Oil relaxer, want die stond achter de toonbank goed bewaakt, want stel je is voor dat hij gewoon in de winkel stond, dan zouden vast alle creamy-crack-verslaafden deze zo in hun tas stoppen en fluitend de winkel uit lopen. Soms als ik daar binnenliep zag ik een Bollywood film voor me, de winkelmedewerkers pakte dan dansend en hoofdschuddend de produkten die ‘allemaal niet goed voor ons haar waren’ en ‘dwongen’ ons dan om ze te kopen.

Gelukkig was het druk bij de kassa, ik draaide me om, om weg te lopen en zag mezelf in de spiegel. Ik zag mijn haar en ik werd ongelukkig. Dat ene plukje haar dat ik altijd camoufleerde, dat zooo kort was, doordat ik te lang met mijn ‘magische curling wand’ de perfecte krul had geprobeerd te maken, was zichtbaar. Ik wilde zo snel mogelijk de winkel uit, maar in een flits bedacht ik me, want ik zou dat weekend naar het North Sea Jazz festival gaan en mijn haar moest natuurlijk wel goed zitten.

En Taaraaaaaaa bij de ingang was keuze nummer TWEE, Xpression hair! Color 2 moest ik hebben en daar wel 5 pakken van. Voor de zekerheid kocht ik er 6.

Eenmaal thuis belde ik Joyci op ‘Dear this is Astrid, can you please braid my hair? I want Senegalese twist’. En mijn haar-engel-in-nood zei gelukkig OFFCOURSE!

De volgende dag kon ik langs komen en ook zij zag dat ene plukje dat ze bijna niet kon vastpakken om te vlechten. Ook de onderkant kon ze amper vastpakken. Na een week gleden de braids er gewoon uit. Het drong nu echt door dat ik mijn haar had verpest en dat het tijd was voor een andere richting. Terug naar mijn eigen haar, ik ging Natural!

Nu een jaar later ben ik nog steeds aan het vlechten. Zoieso ben ik geen ’productjunkie’ en gebruik ik voornamelijk, water, jamaican casterolie, shea butter en olijf olie voor mijn haar. En verder kijk ik heel veel tutorials op youtube, sommige zijn wel handig, maar er zitten een paar tussen die echt een verspilling van mijn tijd zijn. Vanochtend zag ik dit filmpje en toen moest ik aan Gwen Denswil en haar geweldige uitspraak denken ‘Heb net 5 kostbare minuten van mijn leven verspilt door hier naar te kijken’!




Weet nog niet wanneer ik mijn fro zal laten zien, elke maand denk ik weer het moet nog een stukje langer! Maar dat komt wel, misschien geef ik dan wel een echt feestje. ‘A Fro party’!

En dat plukje? Pfff dat zie je niet meer, dat is nu even lang als de rest van mijn haar!




Geen opmerkingen:

Een reactie posten