Tot snel...

De ongekroonde koning...

Christopher Wallace
The Notorious B.I.G. - Biggie Smalls - Big Poppa
R.I.P.
(21-5-1972 - 9-3-1997)

De ongekroonde koning van Hip Hop is al heel lang niet meer onder ons. Toch wil ik stil staan bij zijn heengaan. Het rare is dat ik precies nog weet waar en wat ik deed toen ik hoorde dat ook hij van ons was ontnomen. Ik kwam van school en mijn moeder stond in de keuken en zij vertelde dat Biggie was overleden, dat had ze op de radio gehoord. Inshock vroeg ik haar wat voor grap dit was, omdat een paar maanden daarvoor Tupac was overleden. Helaas was het echt waar, want toen ik de tv aandeed kreeg ik snel via TMF te horen dat ook de ongekroonde koning van Hip Hop was komen te overlijden.

Hij leerde me dat dromen wel uitkomen in 'Juicy' en bracht ons 'Sky is the limit'', 'One more chance' was de TUNE toen ik op jonge leeftijd stiekem uitging! Die verse op 'Flava in ya ear' van Graig Mack is legendarisch!

Heb veel artiesten gezien en ben echt heel erg blij dat ik deze Hip Hop legende ook heb zien optreden tijdens het 'Real Hot festival' in Rotterdam. Op vakantie in New York 12 jaar naar zijn overlijden hoorde ik in de winkels in zijn Brooklyn nog steeds de muziek van Biggie Smalls.

Een deel van Hip Hop is met hem het graf in meegegaan. Maar gelukkig is zijn invloed nog steeds hoorbaar, want waar denk je dat Jay-Z zijn rijmschema en zijn flow vandaan heeft???

Jay-Z op 'What more can I say'....
'I say a B.I.G. verse I'm only biggin up my brother, Biggin up my borough, I'm big enough to do it, I'm that thorough, Plus i know my own flow is foolish'

Schoenmaker hou je bij je leest....

‘Schoenmaker hou je bij je leest’, is een oud Hollands gezegde dat staat voor:’ Doe wat je goed kunt en laat anderen doen wat zij goed kunnen’. Dit spreekwoord geldt ook voor de Hip Hop scene in Nederland, want er lopen een aantal figuren rond die zich beter met andere tak van sport kunnen bezig houden dan rappen. En als je vind dat ik een hater bent, dan is dat echt jou interpretatie en kan je hoogste waarschijnlijk niet tegen feedback. En in dit geval geldt niet hoe meer haters hoe beter je het doet of hoe bekender je bent! Maar heb je er wel is aan gedacht dat die mensen die je om je heen hebt het eigenlijk niet met je menen? En je geen goede feedback durven te geven??Nee vast niet!! I’m just beeing REAL with you!!

Vaak heb ik gesprekken gehad met mensen in de scene, artiesten, maar ook buitenstaanders en wij vroegen ons allemaal af, waarom Hip Hop in Nederland niet zo groot wordt zoals in bijvoorbeeld Amerika of Engeland. Ik heb hier zelf echt vaak over nagedacht en heb hier echt mijn eigen theorieën over. Een daarvan is dat wij het zelf klein houden door geen uniek product af te leveren, door onze talentvolle artiesten niet de support te geven die ze verdienen. Het zijn juist de copycats die hier in Nederland een hype worden en na een tijdje ook weer vervagen. Ali B en Lange Frans nagelaten, want zij doen gewoon hun ding of je het er nou wel of niet eens bent met de manier waarop. ‘Is er wel genoeg talent?’, is mij ook vaak gevraagd, JAZEKER er is genoeg talent!

Toch gebeurt er niks, totdat iemand me erop wees dat we het zelf moeten doen, want niemand gaat het voor ons doen! En dan heb ik het niet over zelf een platenlabel beginnen om de concurrent van Topnotch of Noah’s Ark te worden, maar zelf artiesten creëren of een functie in het geheel in te nemen om de Hip Hop scene in Nederland niet alleen groter te maken, maar dat men er ook aan gaat verdienen. Want zeg nou is eerlijk wie verdient er in Nederland aan Hip Hop?

Zelf heb ik een HR achtergrond, hou ik van Hip Hop en ben ik een van de twee oprichters van Hot O-Twenty (zo dat zijn veel H’s) en bekijk ik alles graag vanuit een helicopterview. Vanochtend bekeek ik Hip Hop in Nederland van boven af, als een vogel vloog ik erover en er waren geen gebouwen, geen organogram het was plat. Je hebt de artiest, de managers misschien een tourmanager en dat was het dan wel. Als je de Hip Hop industrie als een bedrijf gaat bekijken heb je naast het product, de artiest en zijn muziek, verschillende afdelingen nodig, die met elkaar moeten samenwerken om winstgevend te zijn. Marketing en communicatie, financiën, sales, promotie en logistiek. En hey misschien zelf wel iemand voor alle HR aangelegenheden en talentontwikkeling.

Maar keer op keer hoor en zie ik jongens/mannen, want meestal zijn ze van het mannelijk geslacht die zich met Hip Hop bezig houden en een verkeerde keuze maken. De keuze ik wordt, nee sorry ‘Ik ben een rapper’, terwijl ze misschien wel de passie voor Hip Hop hebben, maar het talent is ver te zoeken. Dit zijn vaak de rappers die teksten of lines gewoon vertalen van Amerikaanse rappers en daar hun eigen sausje aangeven.

Helaas is het ook zo dat deze neppe rappers de meeste aandacht krijgen, het begint met sociaal media en Youtube, daar creëren ze hun eigen BUZZ, maar deze ‘rapper’ kan naar mijn mening misschien beter als promotor werken voor een artiest die echt talent heeft?

Ik gooi er nog een oud Hollands gezegde in, ‘Als er één schaap over de dam is, volgen er meer’. Dit effect heeft ‘de neppe rapper’ en nu richt ik me eventjes op hem:

Jij geeft mensen die nog minder talent dan jou hebben een reden om te beginnen met rappen! Hier ben ik niet blij mee, want zo wordt het niveau van de lyrics nog minder en daalt het van -3 naar -10. Dus ik wil je echt vragen om te stoppen waarmee je bezig bent. En als mensen je hebben gemotiveerd om je in te schrijven voor Nederlands grootste talentenjacht op muzikaal gebied, ‘De Grote Prijs van Nederland’ wil ik je vragen om je met onmiddellijke ingang weer uit te schrijven.

Een bedrijf maakt winst als alle werknemers op hun plek zitten en gefocust zijn! Dus zoek een plek in de organisatie die je beter past, stop met rappen, laat dat aan iemand met talent. Buiten de organisatie is er overigens genoeg plek, de plek van de Hip Hop liefhebber!

The Notorious B.IG. - ‘Don’t be mad, UPS is hiring, You should have been a cop! Fuck Hip Hop’.

En als je het niet leuk vind wat ik hierboven allemaal heb geschreven lees mijn eerste alinea terug!





Just something to start the day with....

....

I take time for me, to do me the same things I do for others...

En dan komen ze ook opeens in Nederland....

Dat ik fan ben van Jay-Z en Kanye West hoef ik voor jullie niet onder stoelen of banken te schuiven!

Toen ik hoorde dat ze eindelijk samen een album aan het opnemen waren was ik zoals velen met mij vol hoge verwachting! Het album ‘Watch the Throne’ kwam uit op 8 augustus 2011 en na 'Otis' was er niks anders uitgelekt, wat op zich in het digitale tijdperk waar wij nu in leven al een unicum is.

Echter heb ik nog nooit zo snel door een album geskipt als de eerste keer dat ik ‘Watch the Throne’ van het net had geplukt! Wat was dit??? Waar waren die heavy Hip Hop beats gebleven? Ik voelde me in de maling genomen! Was dit Hip Hop? Blijkbaar wel, okay ik moest denk ik wennen, geen head bounce, maarja hoe zal ik het noemen, a different groove dan maar…

Ik gaf het nog een kans, en nog eentje en op een mooie Augustusochtend onderweg naar de Bijlmer om te gaan werken bij adidas was ik verkocht! ‘U can stop me now’ and I was like Hellll Yeahhhh…

En nu komen ze naar Europa! Ze beginnen de tour in London in het O2 station, je weet wel waar Michael Jackson 50 optredens zou verzorgen! En dan naar het vaste land! Nederland stond weer is niet op de planning! Zucht dan maar Antwerpen he, maar gister maakte LiveNation dan eindelijk bekend dat mijn helden ook te zien in de Gelderdome op 15 juni!

Wat ik me wel afvraag is waarom Nederland niet gelijk in de planning stond!! Aan het animo kan het niet gelegen hebben, misschien wordt ons kleine kikkerlandje weer onderschat als het om Hip Hop gaat?

....

Looking in the mirror....

Het leven is een les is mij wel eens verteld. Eentje van vallen en opstaan de zogeheten ups en downs.

Maar als je meer downs dan ups meemaakt en je telkens maar afvraagt waarom ‘ik’ is het misschien tijd om te accepteren en het gewoon over je heen laten gaan. Of is dat een lossersmentaliteit? Mij is namelijk altijd geleerd om te vechten, maar op een gegeven moment was mijn munitie op...

En dan?

Neerleggen en opgeven is wel is in me opgekomen, stond vaak op het punt om te zeggen ‘Fuck it’ dit heeft geen zin meer, maar dan was er wel altijd iets of iemand die mij er dan van weerhield. Met woorden of doordat ze me aanraadde een boek te lezen….

Ik was de weg opzoek naar mezelf kwijt. Zeg maar gerust verdwaald. Totdat ik de tijd voor mezelf nam en mezelf hervond. En nu ik dit opschrijf realiseer ik me dat ik opzoek was naar de ‘Astrid’ in mezelf. Op 23 februari 1982 heb ik van de twee mooiste mensen in mijn leven de naam Astrid gekregen en dat betekend ‘Goddelijke kracht’. De kracht in mezelf, die ik nu stap bij stap elke dag ietsjes meer hervind, omarm en het me eigen maak...

Ben er nog niet helemaal, maar heb wel een aantal bevestigingen gekregen dat ik goed op weg ben. Daar wil ik er een met jullie van delen.

Drie weken geleden haalde ik het in mijn hoofd om met de bus naar Londen te gaan, gewoon ff lekker er tussen uit. Door mijn spontaniteit raakte ik aan de praat met een dame afkomstig uit Kameroen, zij was Jehova getuige en gaf mij ‘De Wachttoren’ en normaal wil ik echt niks weten van die Jehova’s en verzoek ik ze de 'Jezus' die ze komen brengen in de berging te zetten of zoiets dergelijks. Maar die donderdagmiddag was dat heel anders, ik was nieuwsgierig wat zij ervaarde met haar geloof. Na een tijdje haar verhaal te hebben aangehoord en natuurlijk ook veel vragen te hebben gesteld, stelde zij mij de vraag: ‘Ken jij God’ en toen zei ik ‘Nee ik ken hem niet zoals jij het doet, maar ik leer hem kennen op mijn eigen manier’. Toen was ze stil en moest ze huilen. Mijn woorden hadden haar geraakt. Vanaf dat moment had ik me voorgenomen om alles wat ik Londen zou mee maken als een les zou zien.

En dat was het zeker, een les: ‘In de spiegel kijken’. Na Gwendoly zeker al 8 jaar niet te hebben gezien voelde het vanaf het begin als vanouds. Zij had inmiddels een dochtertje van 5, maar verder was ze nog net zo ‘gek’ als vroeger. Op vrijdagmorgen in de keuken kreeg ik mijn eerste les, ik weet dat ze het straks ook gaat lezen en ik heb het haar misschien niet eens verteld, maar de les was: ‘I am who I am, I can’t change for nobody but myself if I want to’. Ik keek in de spiegel en zag Gwendoly, een sterke vrouw in de bloei van haar leven, die weet wat ze wilt, alleen nog niet altijd hoe ze dat gaat bereiken met een grote mond altijd wel in voor een geintje, dat was ik!

Die vier dagen in Londen waren voor mij life changing, het was voor het eerst in 3 jaar dat ik stil stond, alles achter me had gelaten en me realiseerde dat ik het weer aan het proberen was. Proberen te genieten van mijn leven, want elke dag die ik krijg is een blessing….

Mijn blog voelt niet af, maar dit is wat ik vandaag met jullie wilde delen en om er toch een beetje een Hip Hop flavor aan toe te voegen citeer ik Winne: ’Ik ben niet echt een prater dus heb ik heb voor je opgeschreven’…